Bitcoin en cryptocurrencies: Inflatoir versus deflatoir

Inflatie en deflatie, beide termen in financiële terminologie, behoren tot de meest verontrustende woorden in elke economie.

De prijzen van grondstoffen stijgen sterk terwijl de lonen stagneren, wat betekent dat de inflatie wereldwijd op zijn hoogtepunt is. Nu de cryptoprijzen sterk dalen, vragen beleggers die geloofden dat Bitcoin en cryptocurrencies een essentiële afdekking tegen inflatie waren, zich af of ze de juiste keuze hebben gemaakt.

Inflatie vs. deflatie

Inflatie treedt op wanneer het aanbod van een valuta zo hoog wordt dat het zijn waarde of koopkracht verliest. Deflatie daarentegen verwijst naar de situatie waarin de waarde of koopkracht van een valuta toeneemt door een tekort aan aanbod. Fiatvaluta’s of traditionele valuta’s zijn voornamelijk inflatoir omdat centrale banken hun aanbod voortdurend kunnen vergroten. Cryptocurrencies daarentegen zijn voornamelijk cryptocurrencies die op de een of andere manier deflatoir zijn.

Nu de inflatie wereldwijd blijft toenemen, wint het debat tussen inflatoire en deflatoire cryptocurrencies aan kracht. Maak je geen zorgen als je deze termen overweldigend vindt. Ons artikel zal het onderwerp van inflatoire vs. deflatoire cryptoactiva ontleden, het verschil tussen hen uitleggen, of ze inflatie kunnen bestrijden en waarom je de juiste moet kiezen.

Wat zijn inflatoire cryptocurrencies?

Het belangrijkste kenmerk van inflatoire cryptocurrencies is het toenemende aantal tokens. Terwijl de waarde van de tokens over het algemeen zou groeien als het aanbod toeneemt, zou je na verloop van tijd meer tokens nodig hebben om te kopen. Er zijn verschillende standaardmethoden om het aanbod van tokens te vergroten, waaronder mining en crypto staking, om er maar een paar te noemen.

Dogecoin (DOGE) is een uitstekend voorbeeld van een inflatoir versus deflatoir cryptocurrency-debat. De makers hebben in 2014 een hard cap voorraad van 100 miljard DOGE verwijderd om een onbeperkt aanbod van de cryptocurrency te garanderen. Als gevolg hiervan kan het aanbod groter zijn dan de vraag, waardoor de waarde van de token snel kan dalen.

De makers van Bitcoin (BTC), een andere inflatoir, hebben het ontworpen om een beperkt inflatoir effect te hebben. BTC heeft een harde bovengrens van 21 miljoen tokens, wat betekent dat als dat niveau is bereikt, je niet langer meer Bitcoin kunt delven. Zodra het piekniveau is bereikt, zal BTC automatisch worden omgezet in een deflatoire cryptocurrency.

Tot nu toe zijn er al meer dan 19 miljoen Bitcoin gemijnd, maar er wordt verwacht dat het tientallen jaren kan duren voordat het laatste token is gemijnd. Dat komt door een proces dat bekend staat als halvering, dat minstens eens in de vier jaar plaatsvindt, waardoor het aantal tokens dat kan worden gemined en in omloop kan worden gebracht, continu afneemt. In tegenstelling tot DOGE heeft BTC een uniek mechanisme dat de inflatie afremt; de methode staat bekend als halvering.

Wat zijn deflatoire cryptocurrencies?

Deflatoire cryptocurrencies zijn zo ontworpen dat hun aanbod met de tijd vermindert. Vervolgens zal de waarde van elk van deze tokens naar verwachting stijgen zolang de vraag constant blijft, waarbij verschillende cryptocurrency-projecten verschillende deflatiemethodes gebruiken. Een precieze kennis van deflatoire cryptocurrencies zal je helpen het verschil tussen inflatoire en deflatoire cryptocurrencies te begrijpen.

Cryptocurrency beurzen Binance en Polygon bieden de beste voorbeelden van hoe cryptocurrency projecten omgaan met deflatoire cryptocurrencies. De beurs Binance vernietigt elk kwartaal een bepaald aantal van zijn eigen Binance-munten (BNB) om het aanbod onder controle te houden. Polygon exchange “verbrandt” ook veel van zijn MATIC native tokens om dezelfde redenen. Er wordt verwacht dat zodra de collectie van een munt niet meer aan de vraag kan voldoen, de prijzen zullen stijgen.

Inflatoir vs. Deflatoir

De economische effecten van inflatie en deflatie van traditionele munten zijn voor de meeste mensen misschien niet zo duidelijk. Het begrijpen van de factoren die de concepten beïnvloeden is echter gemakkelijker uit te leggen bij het uitleggen van inflatoire vs. deflatoire cryptocurrencies.

Terwijl inflatoire cryptocurrencies een systeem hebben dat een voortdurende groei van het aantal munten in omloop bevordert, hebben deflatoire cryptocurrencies een systeem waarbij het aantal munten in omloop geleidelijk afneemt in de loop van de tijd.

Als je onderscheid gaat maken tussen inflatoire en deflatoire cryptocurrencies, zijn enkele van de factoren die je wilt overwegen de volgende.

Vast vs. variabel

Lange tijd was de waarde van fiat of traditionele munten vast omdat hun waarde bijna altijd gekoppeld was aan iets tastbaars, vooral goudreserves aangehouden door centrale banken. De waarde van dergelijke munten werd gewoonlijk gedefinieerd als de hoeveelheid goud die ze konden kopen. Er was een tijd in het verleden dat burgers banken konden bezoeken en een deel van het goud konden opeisen dat gelijk was aan hun inleg.

In de jaren 1970 vergaten de centrale banken de goudreserves en de meeste landen stopten helemaal met deze praktijk. Valuta’s werden toen zwevend, wat betekent dat hun waarde afhankelijk werd van de vergelijking met andere valuta. Op dit moment is de waarde van traditionele valuta voornamelijk gebaseerd op een algemene overeenstemming dat ze een waarde hebben, wat de oorsprong is van de term fiatvaluta, ontleend aan de Latijnse term “laat het gebeuren”

Het belangrijkste nadeel van het afschaffen van de goudstandaard voor het vaststellen van de waarde van geld is dat fiatvaluta’s daardoor vooral inflatoir werden. Vandaag de dag kunnen centrale banken naar eigen goeddunken nieuwe valuta drukken en hoeven ze dit niet publiekelijk bekend te maken. De waarde van elke munt wordt beïnvloed door de hoeveelheid in omloop, wat betekent dat hoe groter de hoeveelheid in omloop is, hoe lager de koopkracht van de munt.

Aan de andere kant worden cryptocurrencies niet gecontroleerd door een overheid of centrale bank. Ze hebben algoritmes en unieke mechanismen die zorgen voor een maximale voorraad die nooit overschreden kan worden. Zodra het aanbod die vooraf ingestelde limiet bereikt, zal het aanbod stoppen en zal de waarde overal behalve omhoog gaan zolang de waargenomen vraag van de token constant blijft. Die factor maakt cryptocurrencies zoals Bitcoin en andere echt deflatoir.

De deflatoire aard van de meeste cryptocurrencies stelt mensen in staat om ze onophoudelijk te HODL-en, wat het kopen van crypto behoorlijk duur maakt. Houd er echter rekening mee dat er andere cryptocurrencies zijn, zoals die welke draaien op proof-of-stake (PoS) consensusmechanismen die geen maximale voorraad hebben.

Ethereum (ETH) is zo’n cryptocurrency die zich ontwikkelt in de richting van de PoS-structuur, hoewel dat het niet noodzakelijkerwijs een cryptocurrency met inflatie maakt. Maar in tegenstelling tot centrale banken die naar believen valuta kunnen drukken, is de methode om nieuwe cryptocurrencies te creëren transparant en voorspelbaar, dankzij het publieke karakter van blockchaintechnologie.

Vraag en aanbod

Vraag en aanbod zijn essentieel bij de keuze tussen inflatoire en deflatoire cryptocurrencies. De waarheid is dat de stijging of daling van de inzameling een verschil creëert tussen de twee soorten cryptomunten.

Het is goed om te onthouden dat zelfs inflatoire cryptocurrencies verschillende belangrijke voordelen kunnen hebben bij het omgaan met inflatie. Een goed voorbeeld is waar inflatoire cryptocurrencies een scenario veroorzaken waar de vraag uiteindelijk het aanbod overmeestert. Deflatoire cryptocurrencies daarentegen kunnen beleggers helpen te profiteren van de voordelen die gepaard gaan met prijsstijgingen.

Conversie

In tegenstelling tot fiatvaluta’s die inherent inflatoir zijn, hebben we ons al gerealiseerd dat hoewel de meeste cryptocurrencies inflatoir lijken als ze zich ontwikkelen, ze ontworpen zijn om van inflatoir naar deflatoir te gaan.

De mogelijkheid om zichzelf om te zetten van inflatoire naar deflatoire cryptocurrencies geeft ze niet alleen een voorsprong op fiatvaluta’s, maar zorgt er ook voor dat ontwikkelaars van cryptocurrencies altijd wijzigingen kunnen aanbrengen om inflatoire cryptocurrencies om te zetten in deflatoire.

Wanneer ze te maken hebben met economische inflatie, kunnen gebruikers deflatoire mechanismen implementeren in inflatoire cryptocurrencies om de inflatie te helpen beteugelen. Een goed voorbeeld is ETH, dat voornamelijk een inflatoire cryptocurrency is die ervoor zou kunnen kiezen om een bepaald aantal tokens te verbranden in tijden van hoge activiteit.

Laten we hier verder op kauwen, zodat we het je duidelijker kunnen maken. De mogelijkheid om te converteren van inflatoir maakt inflatoire activa met een onbeperkte voorraad munten niet noodzakelijkerwijs slecht. Zulke munten zoals DOGE en ETH kunnen af en toe een hoog aanbod en een lage vraag hebben. Je moet niet vergeten dat, in tegenstelling tot de opstellingen van fiatvaluta’s, hun crypto-ecosystemen ontworpen zijn om economische neergangen op te vangen.

Ethereum is een onbeperkte valuta zonder harde bovengrens. De Ethereum blockchain is echter geprogrammeerd om het aantal ETH miners dat ze binnen een jaar kunnen delven te beperken. Als het aanbod van ETH volgens de market cap bijvoorbeeld 100 miljoen is, dan kunnen mijners slechts 18 miljoen ETH per jaar delven, wat neerkomt op een inflatie van 18%.

Stel echter dat de market cap van ETH stijgt tot 200 miljoen tokens. In dat geval zal de vaste hoeveelheid ETH van 18 miljoen die kan worden gemijnd, zich vertalen naar een inflatiepercentage van 9%, wat het Ethereum ecosysteem ten goede zal komen. Dit vertelt je dus dat wat betreft inflatoire versus deflatoire cryptocurrencies, een inflatoir profiel niet noodzakelijk slecht is.

Een dergelijke actie is bijna onmogelijk bij cryptocurrencies die zijn ontworpen als strikt deflatoir, omdat niemand naar believen tokens kan creëren of verbranden. Dat komt omdat deflatoire cryptocurrencies van nature hun unieke mechanismen hebben die het aantal munten beperken dat ooit in omloop kan zijn.

Waarde

De waarde van bepaalde digitale activa is een belangrijk aspect om te overwegen bij het vergelijken van inflatoire versus deflatoire cryptocurrencies. Wat betreft het verschil in waarde, is de kans groot dat deflatoire cryptocurrencies een hogere waarde zullen hebben wanneer het juiste moment daar is, omdat ze uiteindelijk schaars kunnen worden wat betreft vraag versus aanbod.

Het belangrijkste dat je echter moet onthouden, is dat de vraag of de waarde van deflatoire cryptocurrencies ooit zal pieken, afhangt van de kritieke vraag. Als de vraag naar deflatoire cryptocurrencies nu of in de toekomst laag blijft, kan dat het potentieel van zo’n digitaal actief om waardevol te worden nu of in de toekomst aanzienlijk beperken.

Daarom berust de intrinsieke waarde van een cryptocurrency in de eerste plaats op de vraag of het potentieel diverse use cases kan hebben. ETH is een uitstekend voorbeeld van zo’n cryptocurrency, gezien de manier waarop het zich heeft gevestigd als de cryptocurrency bij uitstek voor Decentralized Finance (DeFi) en niet-fungibele tokens (NFT’s).

Koopkracht

In de macro-economie wordt elke valuta die is ontworpen om gemakkelijk en willekeurig nieuwe eenheden vrij te geven inflatoir. Dat betekent dat het een kracht wordt die de productie en consumptie van goederen en diensten in een bepaalde economie wezenlijk kan beïnvloeden. Het grote volume van zo’n valuta bepaalt ook de prijzen van goederen op een markt.

De eenheden die nodig zijn om goederen te kopen worden minder als er weinig valuta voorradig zijn. Aan de andere kant betalen kopers meer voor hetzelfde als de markt overspoeld wordt met eenheden van een bepaalde valuta. Op dezelfde manier wordt de koopkracht van inflatoire versus deflatoire cryptocurrencies bepaald door het aantal tokens van de specifieke cryptocurrency in omloop.

Hoe groter het aantal munten van een cryptocurrency in omloop, hoe lager de waarde. In het geval van deflatoire cryptocurrencies, die beperkt in omloop zijn, hebben ze een grotere koopkracht door hun hogere waardering. Zolang het verminderde aanbod hand in hand gaat met een grotere vraag en groeipotentieel, zullen deflatoire cryptocurrencies beter geprijsd zijn en meer kopen.

Het afscheidsschot

Volgens de traditionele definitie van inflatie zijn Bitcoin en andere cryptocurrencies inflatoire valuta. Hun inflatiecijfers zijn echter gemakkelijk te begrijpen, bijna voorspelbaar en constant dalend. En net als goud zal de inflatie van cryptocurrencies ooit het nulpunt bereiken.

Als je echter kijkt naar de mainstream definitie van inflatie, zijn Bitcoin en de meeste andere cryptocurrencies inherent deflatoir, vooral omdat hun koopkracht naar verwachting in de loop van de tijd zal blijven stijgen.

Hoewel de koopkracht van Bitcoin nog steeds enorm volatiel kan zijn, zijn zowel inflatoire als deflatoire cryptocurrencies nog steeds relatief nieuw en zullen ze zich naar verwachting op de lange termijn stabiliseren. Het totale aanbod van deflatoire cryptocurrencies zoals BTC ligt vast, wat garandeert dat hun koopkracht zal stijgen zolang de vraag bestaat.

Bij de keuze tussen inflatoire en deflatoire cryptocurrencies is het duidelijk dat beide soorten cryptocurrencies hun voor- en nadelen hebben. Inflatoire cryptocurrencies kunnen leiden tot een vraag-over-aanbod scenario, dat de cryptomijnindustrie voor onbepaalde tijd in stand zou kunnen houden. Daarentegen kunnen deflatoire cryptocurrencies leiden tot een prijspiek, waar investeerders veel baat bij zouden hebben. Alleen de tijd zal leren welke van al deze cryptokenningen zal gedijen wanneer ze uiteindelijk hun limieten bereiken.